Religia starożytnych Indii

W starożytnych Indiach wykształciły się cztery kierunki religijne tj.:

  • Wedyzm,
  • Braminizm,
  • Hinduizm
  • Buddyzm.

Wedyzm był najstarszą religią Indii, wykształcił się na podstawie licznych zbiorów obrzędów i obyczajów opisanych w księgach „Wedy”(dosłownie „wiedza”). Powstały one około 1500 do 500 roku pne, składają się z czterech zbiorów :

  • Rigweda” zawiera wiedze hymnów,
  • Sameweda” wiedzę śpiewów,
  • Jadżurweda” wiedzę modlitwy,
  • Atharwaweda to zbiór wiedzy na temat zaklęć magicznych.

W księgach „Wedy” znajdują się zbiory hymnów, zaklęć, formuł i bardzo rozbudowanych modlitw ofiarnych.

Wedyzm był religią, w której:

  • czczono spersonifikowane siły kosmosu,
  • oddawano cześć siłom przyrody np.: ogień, wiatr, czy słońce,
  • kult polegał na składaniu ofiar bóstwom,
  • nie praktykowano wizerunku bóstw i świątyń,
  • ofiarę składano pod gołym niebem, była nią najczęściej krowa, byk , baran, koń, a także mleko lub masło,
  • ofiara nie była dziękczynieniem, ale błaganiem, błagano o sprawy materialne i duchowe,
  • wierzono, że wokół człowieka krążą demony, duchy i geniusze, wszystkie te siły są niewidzialne,
  • uznawano bóstwa wedyjskie za nieśmiertelne,
  • uznawano istnie bóstw uosabiających zjawiska natury.

Największą popularnością cieszyły się następujące bóstwa:

  • Agni – bóg ognia,
  • Surja – bóg słońca,
  • Waju – bóg wiatru,
  • Mitra- patronka ładu społecznego,
  • Waruna – opiekunka ładu kosmicznego.

 

Religia starożytnych Indii