Terytorium starożytnych Indii

dział: Państwo
Najstarsze ślady cywilizacji indyjskie zostały odnalezione na terenie Pendżabu i w dolinie Indusu. Później odkrycia archeologiczne pozwoliły nam poznać, że również w dorzeczu Gangesu rozwijała się w starożytności kultury indyjska. W miejscowościach Harappa, Mohendżo-Daro odnaleziono najstarsze ślady cywilizacji. Około 1500 r. p. Ch. na tych terenach pojawiły się ludy pochodzenia indoeuropejskiego – Ariowie. Ujarzmili miejscową ludność i zajęli Pendżab, dorzecze Indusu i Gangesu.

 

Indie były państwem wewnętrznie podzielonym w okresie starożytności. Około 500 r. p. Ch. w Indiach istniało kilka państwa, na czele których stali królowie prowadzący między sobą ustawiczne walki. Część Indii położona w Pendżabie dostała się pod panowanie perskie około 500 r. p. Ch. Na te tereny w IV wieku wkroczył Aleksander Macedoński wraz ze swoją armią.

 

Za panowania Asioki obszar Indii był zbliżonym do dzisiejszych granic tego państwa. Jednak po jego śmierci monarchia rozpadła się. Północno-zachodnia część Indii została opanowana przez Greków (około 200 r. p. Ch.). w 80 r. p. Ch. ich panowanie na tym terenie zostało zlikwidowane. Wówczas jednak Indiom zagroził inny lud – Kuszanowie. Do potęgi państwo indyjskie przywróciła dopiero dynastia Guptów, panująca między IV a V wiekiem. Uległa ona dopiero najazdowi ze strony koczowniczych Hunów.